REACTIE  OP DELTAPLAN 2 
       
All Gore en De Commissie Veerman komt de eer toe dat zij  er op een grandioze manier in zijn geslaagd om de bevolking bewust te maken  voor gevaren van de op handen zijnde zeespiegelstijging mede als gevolg van het  stijgen van de temperatuur en de bodemdaling. 
 
De Commissie Veerman pretendeert dat zij alle deskundige  geleerden in de hele wereld hebben benaderd om tot een goed onderbouwd advies  te komen. Wij twijfelen geen moment aan de goede bedoelingen maar wij hebben de  ervaring dat veel adviseurs in hun adviezen terdege rekening houden met  persoonlijke belangen en daardoor niet altijd objectief zijn. Daarnaast lijkt  het dat mensen die minder geleerd zijn, niet zijn geraadpleegd! 
 
Bij ons speelt eigenbelang in ieder geval geen rol want  onze groep behoort tot de tachtigers en dat is een aflopende zaak waarbij wij  geen carrière meer hoeven te maken. Wel hebben wij ons heel erg bezig gehouden  met de waterbeheersing in het algemeen waarbij wij tot de conclusie kwamen dat  er maar één goede oplossing is die een optimale veiligheid garandeert en  tegelijkertijd in economisch opzicht en economische klapper van jewelste zal  worden. Ook het gezeur over het milieu zoals horizonvervuiling, stank en lawaai  zullen niet meer aan de orde zijn. De oplossing is het bouwen van een  AFSLUITDIJK VAN BRUNSBÜTTEL boven HAMBURG naar ZEEUWS- VLAANDEREN op ca. 45  kilometer uit de kust. Deze afsluitdijk kan dienen als ENERGIEDIJK met bijna  onbeperkte mogelijkheden voor het plaatsen van windmolens en als de techniek  zover is voor zonnepanelen evenals waterkracht en andere mogelijkheden voor het  opwekken van energie welke nog in studie zijn. 
 
Het nieuw verworven gebied moet met schermdijken in  diverse poldercompartimenten worden ingedeeld met ongekende mogelijkheden voor  problemen waar wij nu dagelijks mee te maken hebben. Die poldercompartimenten  kunnen op allerlei wijzen worden ingevuld en dat is een punt van nader overleg.  Waar in ieder geval geen enkele belemmering voor mag zijn is de scheepvaart.  Onze havens moeten zoveel mogelijk vrij toegankelijk blijven en uitgebreid  kunnen worden. Maasvlakten drie en vier behoren tot de mogelijkheden. Er komen  ook kansen voor Amsterdam. Nederland kan met deze plannen het grootste overstap-  laadstation van goederen en mensen in West-Europa worden waarbij een Schiphol  in zee zeker tot de mogelijkheden behoort. 
 
Met dit project kan er een einde komen aan discussies  over allerlei problemen zoals: Het milieu, horizonvervuiling door windmolens,  stank van hinderlijke industrieën, grootschalige varkens- en kippenbedrijven,  bedrijven die lawaaioverlast veroorzaken, denk aan het omstreden race circuit  in Zandvoort en de vliegvelden. Een Schiphol in zee zal kunnen uitgroeien tot  het grootste overstapstation van West Europa. Een derde Maasvlakte kan eveneens  op een koopje mee worden genomen zodra daar behoefte aan is. Het bouwen van  ZOETWATERBERGINGEN die alle binnenlandse discussie over waterbergingen  overbodig maakt. Het plan biedt mogelijkheden voor recreatie en watersport en  het geeft de Randstad alle ruimte voor WONINGBOUW in zee. Ook Amsterdam kan  ambitieuze havenplannen ontwikkelen voor extreme grote schepen wat ook voor hen grote mogelijkheden voor Short Sea activiteiten  biedt. De Nederlandse havens kunnen echt het belangrijkste knooppunt van West  Europa worden. Wel moeten wij er rekening mee houden dat de Belgen deze kans  ook aan zullen grijpen. 
 
        Na allerlei suggesties ontstond ons plan om definitief af  te rekenen met de gevaren van de stijgende zeespiegel. Wij hebben Prins  Willem-Alexander aangeschreven met ons plan die ons adviseerde om alle  mogelijke instanties en personen - het zijn er inmiddels meer dan honderd - te  benaderen. De respons is niet overweldigend maar de discussie over dat er iets  moet gebeuren is flink op gang gekomen en dat is al winst. Talloze ideeën zijn  gelanceerd en sommige kregen flinke aandacht al zijn de meeste wel gekraakt  omdat zij of niet goed of niet haalbaar zijn, maar dat is ook Nederland. Het is  perfect dat wij elkaar kritisch benaderen in de hoop dat alleen de goede  plannen overblijven. Wij hopen dat er in de besluitvorming gebruik van meer  deskundigheid wordt gemaakt dan meestal het geval is. 
         
        Een bijzonder fijne bijkomstigheid van ons plan is dat er  sprake zal zijn van een aanzienlijke uitbreiding van onze landbouwgronden. Men  heeft destijds met de inzichten van nu het onzalige plan bedacht om grote  hoeveelheden cultuurgrond om te bouwen tot z.g. nieuwe natuur. Nog afgezien van  het feit dat dit onze draagkracht te boven gaat hebben wij deze grond keihard  nodig voor de verbouw van voedsel en producten voor biobrandstof. Elk jaar  komen er tachtig miljoen mensen bij die moeten eten en de behoefte aan  alternatieve vormen van energie zijn bij iedereen nu wel helder. 
         
        Een paar opmerkingen naar aanleiding van wat er nu over  het rapport van De Commissie Veerman bekend is. 
        Het is beslist niet realistisch om een plan te lanceren waar je honderd jaar  over wilt doen. Regeren over vijf generaties na ons komt helemaal niets van  terecht. Dit is een last waar je hen die na ons komen niet mee mag belasten.  Woorden van de Minister President. Als je hen die na ons komen veiligheid en  een living wilt bieden dan moet je wel slagvaardiger tewerk gaan. Denk alleen  maar aan de financiering. Als een tramtunneltje in Amsterdam in een paar jaar  tijd al viermaal zo duur wordt als begroot, ditzelfde geldt b.v. ook voor de  Betuwelijn en de HSL. Als wij die parallel doortrekken naar Deltaplan 2,  uitgesmeerd over honderd jaar, dan kan dit uitgaande van loonontwikkelingen en  inflatie wel eens duizend maal zoveel worden....  
         
        Dit kan en mag niet gebeuren. Er moet een realistisch  voortvarende aanpak komen. Om te beginnen moet de binnenlandse waterbeheersing  beter op orde. Het breder en dieper maken van onze rivieren is daar een  onderdeel van. Enerzijds gaat het om een vlotte afvoer van overtollig water en  anderzijds om te komen tot een grotere waterberging van zoetwater. Dit was  destijds ons advies en is door de ex staatssecretaris Mw. Schultz van Haegen  opgepakt en is intussen zoals bekend wettelijk vastgelegd.  
        Dit plan is door de Commissie Veerman volledig  overgenomen. 
        Waterbergingen binnenslands is van de zotte. 
   
        Er is maar één goede oplossing en dat is het overtallige zoetwater buitendijks  te brengen en op te slaan. Waterbergingen binnenslands geeft alleen maar  problemen. Daar is al genoeg strijd over gevoerd en dit houdt maar niet op. Er  is al veel teveel cultuurgrond verknoeid die wij met de huidige inzichten niet  meer kunnen missen. Als het waterpeil in het IJsselmeer met anderhalve meter  wordt verhoogd lost dit niets op en kost, afgezien van veel geld, ook weer vele  hectares aan cultuur- en veeteeltgrond. Natuurlijk moeten er wel waterbergingen  komen. Dat heeft De Commissie Veerman heel juist gezien en daar staan wij  tweehonderd procent achter. Er moet een grote voorraad zoetwater voor o.a.  drinkwater en het sproeien voor de agrarische sector beschikbaar komen waarbij  de export van drinkwater best wel eens interessant kan worden. 
         
        Reden om grote zoetwaterpolders voor de kust aan te  leggen waarbij ook meteen de Eems en de Dollard moeten worden afgesloten  middels een dijk, uiteraard met voorzieningen voor de scheepvaart. 
         
        DE  FINANCIERING EN DE TIJD. 
         
        Zoals opgemerkt is honderd jaar niet realistisch. Wij  moeten ons zo snel mogelijk zelf kunnen redden, niet alleen met het oog op de  stijgende zeespiegel maar ook als er iets mis gaat met de olie en het gas.  Bovendien is onze eigen gasvoorraad binnen enige tijd op maar dat betekent ook  dat de tientallen miljarden aan aardgasbaten die jaarlijks geruisloos in onze  economie worden gepompt ook verdampen. Het idee van de commissie om de aardgasbaten  in een fonds te stoppen is perfect maar gebruik het dan ook meteen, des te  eerder wordt er winst gemaakt. 
         
        Hier is alleen maar sprake van een win-win-win situatie  en wie kan daar nu op tegen zijn. 
        Naast de dijken en kunstwerken zoals waterkeringen en  sluizen die natuurlijk veel geld kosten kan er op de kustbescherming en  voorzieningen binnenslands enorm worden bezuinigd. Stop de grote hoeveelheden  zand die voor versterking van onze kust is gedacht, maar na verloop van tijd  weer wegspoelt, in de dijken. 
         
        SAMENWERKING. 
         
        Het is raadzaam om dit project samen met de Duitsers en  de Belgen aan te pakken aangezien ook zij hier profijt van hebben. Misschien is  zelfs een Europese aanpak geboden omdat een groot deel van het achterland tot  in Tsjechië toe meeprofiteert op het gebied van water- en energievoorziening en  economie. 
       
       
   |