De regelmatig weerkerende dreiging van een stijgende zeespiegel, het ALL Gore effect bracht ons met een groep mensen op het idee om een afsluitdijk te bouwen tussen Brunsbüttel boven Hamburg naar Zeeuws-Vlaanderen. Wij willen niet weer met een Zeelandramp worden geconfronteerd of nog erger en Amersfoort aan zee is ook niet een aantrekkelijk vooruitzicht. Technisch is dit plan geen enkel probleem en financieel evenmin.Als de dijk ca. 45 kilometer uit de kust wordt gebouwd, biedt dit enorme economische kansen en wordt het een financiële klapper van jewelste. Om economische en extra veiligheidsredenen – stel dat we nog eens worden geconverteerd met een tsunami – in de natuur weet je het maar nooit , moet ons plan bestaan uit diverse polders. De dijk kan als energiedijk fungeren en mag volgebouwd worden met windmolens of zonnecellen en biedt alle mogelijkheden voor andere vormen van energieopwekking die nog in ontwikkeling zijn. Langs de dijk kan de intensieve veehouderij een plek vinden evenals bedrijven die voor lawaai of geuroverlast zorgen. Maasvlakte drie ligt binnen handbereik en dit geldt ook voor Amsterdamse havenwensen. Een groot overstapstation voor Schiphol behoort eveneens tot de mogelijkheden en kan een ontlasting zijn voor Londen en Schiphol. Langs de huidige kust is plaats voor een voldoende groot zoetwaterbekken voor drinkwater en bevloeiing voor de agrarische sector bij de komende temperatuurstijging. Dit bekken kan tevens worden gebruikt voor recreatie en watersport. De Randstad kan hier woningbouw plegen en de grond die overblijft kan goed ingezet worden voor bijvoorbeeld de verbouw van producten voor biobrandstof.
Wij benaderden onze ongekroonde waterkoning
Prins-Willem Alexander met ons plan en hij was meteen laaiend enthousiast. Ditzelfde geldt ook voor onze Minister-president. Hij richtte een innovatieplatform op en stelde de Commissie Veerman in voor nader onderzoek.Nu heeft dit Kabinet het terugdringen van onnodige wet- en regelgeving hoog in het vaandel. Om de besluitvorming niet onnodig jarenlang op te houden past hierin niet het plan om het Waddengebied op de Werelderfgoedlijst geplaatst te krijgen.
Er zijn al bijna veertig organisaties die zich met de bescherming van dit gebied bezig houden. Nu al zijn er problemen met b.v. de uitbreiding van de Eemshaven, het baggeren van de vaargeulen en de afvoer van baggerslib. Bij de Tweede Maasvlakte zijn er veel problemen met de Vogel en Habitat richtlijnen voor het Noordzeegebied waarbij Nederland zondig ver voor de Europese muziek moest uitlopen met alle gevolgen van dien.
Als er al sprake moet zijn van plaatsing op de werelderfgoedlijst van de UNESCO dan moet er een absolute garantie komen dat er in economisch opzicht geen enkele economische belemmering komt voor de Wadden en het aangrenzende gebied.
Jaren geleden was LNV onder Faber al bezig met deze plannen.
Toen bleek dat de Noordelijke provincies inclusief Noord-Holland tegen dit plan waren. Dit geldt ook voor de club van Waddeneilanden, de Club van Waddengemeenten, Defensie met de Marine, LTO, NLTO, de Nederlandse Vissersbond, een twintigtal andere organisaties en grote bedrijven. Heel bijzonder ook de Waddenvereniging is tegen.
Door sommigen wordt hier nu anders over gedacht. De Minister hierop aangesproken sprak van een klein wondertje. Op onze vraag wat dit wondertje wel niet was kon zij geen antwoord geven. Evenmin op de vraag of zij een garantie kon geven van de UNESCO dat economische activiteiten niet zouden worden belemmerd. Zij liep kwaad weg. In onze ogen weinig diplomatiek.
Ons advies:”
DENK NOG MAAR EENS GOED NA EN BESPAAR ONS EEN TWEEDE ZUIDERZEELIJN DEBACLE
Wij zijn zeer benieuwd naar uw reacties en suggesties op het Deltaplan 3
© copyrights 2009 Stichting Handelsbevordering Adviezen en Bemiddeling.