Het ontstaan van "Deltaplan 3".
Enige jaren terug liep Groningen bij hoog water bijna onder water. Om het tij te keren werden de dijken van een polder doorgestoken. Het probleem was even opgelost voor Groningen maar voor de mensen in de polder kwamen de problemen. De terechte schadeclaims zijn nog niet opgelost. Dit bracht de politiek op het onzalige idee om waterbergingen te creëren op boerenland.
Een veel beter idee is wat men in Friesland al langer dan honderd jaar weet om wateroverlast te bestrijden met grote gemalen. Door onze strijd zijn er koppen gerold,is een deel van de waterbergingen gecanceld en zijn er nu plannen om te gaan bemalen. Na de laatste wateroverlast stond het hele havengebied van Delfzijl onder water en kwam het water bijna over de Deltadijk. Wij zitten vlak achter de dijk en dan word je toch wel angstig. Om overstroming als gevolg van het stijgen van de zeespiegel en de hogere temperaturen te voorkomen kwam Hans Alders met het idee om een kunstmatig eiland voor de kust te bouwen. Een goed idee maar daar houdt een straffe noordwestenwind geen rekening mee. Na allerlei discussies kwam er volgens ons de enige goede oplossing uit de bus voor België, Nederland en Noord-Duitsland en dat is:
Wij bouwen een afsluitdijk voor de kust van Zeeuws-Vlaanderen, Nederland en Noord-Duitsland naar Brunsbüttel boven Hamburg. Hamburg heeft elk jaar last van wateroverlast, soms tot in Tsjechië en Amersfoort aan zee is volgens Pieter Winsemius ook niet zo leuk. Wij kregen de discussie op gang. Er zijn t.v. uitzendingen geweest en in één werd geadviseerd om de dijk op c.a. 45 kilometer uit de kust te bouwen.
Dit bracht ons aan het denken en biedt enorm veel mogelijkheden en kan een economische klapper van jewelste worden. Wij hebben de dijk energiedijk genoemd. Hij kan volgebouwd worden met vele duizenden windmolens en zonnepanelen en kan gebruikt worden voor allerlei andere vormen van energieopwekking zoals de plannen van de futurologen Das en Wubbo Ockels.
Wij hebben inmiddels contact gezocht met RWI en TNO die een studie gaan doen naar de plaatsing van windmolens op zee en naar aannemers. Wij weten al wel dat plaatsing op een dijk veel aantrekkelijker is dan bouwen in zee en kan dus ook geld besparen. Achter de dijk moeten een lange smalle polders komen. Hier is plaats voor energiemeren, mega varkens en kippen bedrijven en bedrijven die elders voor overlast zorgen wegens stank ( b.v. Kollo in Delfzijl) of lawaai zoals b.v. het race circuit van Zandvoort. En een internationaal knooppunt voor Schiphol en misschien Londen in zee wat ook veel overlast weg kan nemen.
Vlak voor de kust kunnen, als men dit wenst randmeren worden gecreëerd wat interessant is voor de recreatie en het toerisme en waterberging. Verder zijn er prachtige kansen voor de Randstad voor uitbreiding en woningbouw. Wat ons bijzonder interesseert is dat er ruimte komt voor
waterbergingen met zoetwater. Er komt gewoon gebrek aan water voor consumptie en besproeiing van landerijen.
Wij adviseerden destijds aan Mw. Schultz van Haegen om de rivieren breder en dieper te maken met het oogmerk om een snellere afvoer te bewerkstelligen maar tevens om een grotere zoetwater buffer te creëren. Zij nam dit plan over en zorgde voor wetgeving. In het plan Veerman wordt dit ook meegenomen. De Dollard moet in ons plan ook een zoetwaterberging worden en voor de kust kunnen de randmeren hierin ook een functie vervullen. Mocht dit niet voldoende zijn dan kunnen er nog een paar waterpolders worden gebouwd. Van de overblijvende ruimte moeten polders voor landbouwgrond worden gecreëerd. Er is op wereldschaal grote behoefte aan voedsel waar Nederland als voedsel exporterend land een belangrijke rol in speelt en kan blijven spelen (momenteel derde op de wereldranglijst als exporterend land). Hetzelfde geldt voor de verbouw van producten voor biobrandstof. Wij moeten zorgen dat wij niet meer afhankelijk zijn van buitenlandse gas- en oliemachten want daarmee zijn wij overgeleverd aan de onvoorspelbaarheid van de wereld energieprijs.
Hoe realiseren wij dit plan dat veel geld kost.
Als eerste benaderden wij onze kroonprins Prins Willem-Alexander. Als ongekroonde Waterkoning van Nederland hoopten wij dat hij het stokje over zou nemen omdat hij nu eenmaal veel meer invloed en mogelijkheden heeft dan wij. Hij vindt het een geweldig gedurfd plan dat past bij Nederland dat een reputatie heeft op het gebied van waterwerken en het lost heel veel problemen op in ons land waar sommige mensen zich erg druk over maken. Vanuit zijn positie adviseerde hij ons om alle Waterschappen, de Provincies en verder iedereen die met de materie te maken heeft te benaderen. Omdat er veel geld nodig is dachten wij er goed aan te doen om Camiel Eurlings te benaderen. Uiteraard om geld in Brussel los te weken maar vooral om de Duitsers en de Belgen mee te krijgen. Hij was laaiend enthousiast maar intussen verhuisde hij naar Den Haag en vergat het hele dijkenplan. Omdat wij niet zo maar bij Mw. Merkel binnenkomen benaderden wij de Duitse Ambassadeur Dhr. Läufer. Deze vroeg om ondersteuning van dit plan door de Minister. Een verzoek aan Dhr. Eurling leverde geen enkele respons op en wij staan bij Dhr. Läufer tot nu toe in ons hemd. Met de Belgische ambassadeur Dhr. Luc Carbonez gaat dit veel beter maar de Belgen hebben zoals bekend veel andere zorgen.
Ook Minister-president Balkenende was enthousiast. Er kwam een innovatieplatform en de bekende Commissie Veerman. Wij schreven een reactie op dit rapport, wij sluiten dit hierbij in, de inhoud spreekt voor zich. Dat de veiligheid van Nederland leeft blijkt uit de duizenden reacties op het rapport Veerman. Een reden temeer om hier actief mee bezig te gaan. Amersfoort aan zee is toch niet zo`n aantrekkelijke optie. Een aardige bijkomstigheid van ons plan is dat er binnenslands enorm kan worden bezuinigd op de beveiliging tegen het water als ons plan doorgaat. Ook een belangrijk punt van overweging. Vreemd is dat de Commissie Veerman op geen enkele wijze met ons plan rekening heeft gehouden, behalve dan de bredere en diepere rivieren zoals in de wet van Mw. Schultz van Haegen is vastgelegd.
Nog een belangrijk punt:
In de crisis in de dertiger jaren werden door werklozen – de werkverschaffing - parken en vijvers en veel heide tot cultuurgrond gemaakt. Nu zijn wij weer bezig om de klok terug te draaien en maken nieuwe natuur van cultuurgrond dat ons heel veel geld kost. Bovendien kunnen wij nu die grond helemaal niet meer missen in de huidige omstandigheden. Wereldwijd is er nog steeds gebrek aan voedsel en wij zijn heel veel cultuurgrond nodig voor het verbouwen van producten voor biobrandstof en woon- en leefruimte. Met een voortvarende aanpak van ons project kunnen heel veel mensen aan het werk blijven. Wij denken drie schepen van vijfhonderd meter lengte nodig te hebben voor kleitransport van de Doggersbank. Die schepen kunnen bestaan uit losse elementen die samengevoegd kunnen worden naar het idee van de duwvaart en kunnen op diverse werven worden gebouwd, desnoods als werkervaringsprojecten. Daarnaast zijn er talloze andere mogelijkheden. Toen de Noordoostpolder werd gemaakt kwamen de mensen ook van heinde en verre om te werken. Toen werd over reistijd en kosten niet gesproken, die werden door de mensen zelf betaald.
Al met al een project om zo snel mogelijk mee te beginnen. Op termijn zal zich dit vanzelf terugbetalen. Een enorme oppepper voor de werkgelegenheid. Dit zal een economische klapper van jewelste worden. Het verdient aanbeveling goed naar dit plan te kijken. Wie hier de ogen voor sluit is niet meer van deze tijd en onze veiligheid wordt gratis meegenomen!
Wij zijn zeer benieuwd naar uw reactie en suggesties op het Deltaplan 3
|